Ontvangst en inschrijving

Welkomswoord door dagvoorzitter Bert van der Hoek

• Aan het eind van de voordrachten van de plenaire sprekers is er tijd voor vragen en discussie.
• Alle sprekers sluiten hun voordracht af met enkele conclusies.

De geschiedenis van de ambulantisering sinds 2012 tot en met 2020 inclusief een blik op de corona-periode

Sinds 2015 bracht het Trimbos Instituut vijf evaluatie-rapporten oftewel monitors uit over de ambulantisering die in 2012 inzette. Het meest recente rapport verscheen medio december 2019. In december 2020 verschijnt de laatste monitor. Uit die rapportages komt een wisselend beeld naar voren. Op sommige plekken krimpt de ambulante zorg voor ernstige psychiatrische patiënten maar in andere regio’s groeit deze. Hetzelfde geldt voor samenwerking met de sociale wijkteams. Ook hier een wisselend beeld. Die samenwerking lukt soms wel en soms niet. De laatste jaren leidt Hans Kroon de evaluatiestudies (enquêtes en interviews). Bij de opening schetst hij de ontwikkelingen en de regionale verschillen daarin. Kroon biedt ook een kort overzicht van de Trimbos publicaties tijdens de lockdown-maanden. Hij vertelt tevens waarover de monitor 2020 gaat, ook al zijn onderzoeksresultaten nog niet beschikbaar. Aan het einde van zijn inleiding presenteert de spreker drie scenario’s gebaseerd op de trends vanaf 2012: 1. Het continueringsscenario 2. Intensieve opbouw van ambulante ggz en 3. De ggz in de wijk.

Meer betekenis geven aan statistische data over ambulantisering, wachttijden, werkdruk, kwaliteit en ROMmen in de ggz.

Sinds jaar en dag geeft Lokkerbol training in het vergroten van de waarde van data in de ggz. Data worden verzameld in het kader van de reguliere klinische praktijk, en in onderzoeken door bijvoorbeeld epidemiologen. Als data er eenmaal zijn, kunnen professionals, beleidsmakers en cliënten er betekenis aan geven. Hoe ver staat het hiermee in de ggz? Welke experimenten lopen er? Is het ROMmen toch eigenlijk een stille dood gestorven?

Ambulantisering GGZ, terugblik en vooruitblik van een zorgverzekeraar op de ggz.

Deze inleiding begint met een beschrijving in vogelvlucht van het inkopen van ggz door CZ: Hoe groot is het budget waarover Verlee beschikt en wat is de ontwikkeling daarin? Met hoeveel medewerkers koopt zij ggz in voor CZ verzekerden? Waar let ze op bij het inkopen doen? Hoe functioneerde CZ tijdens en na de corona-epidemie?  Daarna reageert Verlee op de Trimbos evaluaties en op voorstellen om de ggz te hervormen.  Zij bespreekt actuele beleidsinitiatieven van CZ zoals e-Mental health, wachtlijstreductie en het meer inkopen van zorg voor mensen met ernstige psychische aandoeningen. Aan het einde van de voordracht is er ruimte voor vragen uit de zaal.

Koffie/thee pauze

Recente ervaringen met de Wet Zorg en Dwang en met de Wet Verplichte GGZ: Zaanstad als goed voorbeeld

De sessie gaat over de regionale organisatie van de aanpak van mensen met verward gedrag in Zaanstreek-Waterland. Hoe wordt dit in deze regio vormgegeven en geïmplementeerd? We laten dit zien aan de hand de organisatie van de ketenaanpak rond mensen met verward gedrag in deze regio. Daaronder vallen een aantal projecten die vanuit de GGD zijn opgestart en deels al afgerond en geëvalueerd: ggz in de wijk, niet-acuut vervoer en de Wet verplichte ggz. Vragen die aan de orde komen zijn oa: hoe zorg je voor borging van dit soort initiatieven in de regio? Wat gaat hierbij goed en wat zijn de knelpunten? Het gaat dan met name om de ketenaanpak en samenwerking met verschillende partijen, zoals de ggz, de politie, de GGD en de gemeente.

Ina Boerema is verpleegkundige en GGD Zaanstreek-Waterland. Regio-coordinator Wvggz, Projectleider Suicidepreventie en Aanpak mensen met verward gedrag bij de GGD Zaanstreek-Waterland. Regio-coordinator Wvggz, Projectleider Suicidepreventie en Aanpak mensen met verward gedrag.

Ambulantisering en beschermd wonen: twee zijden van dezelfde medaille !?

De ambulantisering van psychiatrische ziekenhuizen ging in de afgelopen zeven jaar gepaard met een stijging van het aantal beschermd wonen-plaatsen voor mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen. Nu trachten RIBW’s doorstroming te realiseren naar volledig zelfstandig wonen van het genoemde type cliënten. Is begeleid zelfstandig wonen een betere variant dan beschermd wonen? En wie komen daar wel en niet voor in aanmerking? Berndsen gaat hierop in.

Jan Berndsen is bestuursvoorzitter van de Utrechtse RIBW met de naam Lister en president van de Europese koepel voor nationale GGZ-branche organisaties in 30 Europese landen met de naam Mental Health Europe

Wat huisartsen van de ambulante ggz verwachten

Sinds 2012 ervaren ook huisartsen de ambulantisering van de ggz. Sinds 2012 is er een grote instroom van Praktijkondersteuners Huisartsen (POHs) ggz in hun praktijken. Vaak staan zij met één been in de eerste lijn en met het andere been binnen een ggz instellingen. Over hun functioneren gaat Starmans aan het begin van zijn verhaal in. Zowel patiënten met lichte als met zware problematiek passeren de revue. Na zin terugblik op de afgelopen jaren benoemt Starmans sterke en zwakke punten van de ambulante ggz anno 2020. Van daaruit schetst hij wenselijke en te verwachten ontwikkelen tot 2030.

Een interview met Guus Schrijvers

Lunch

Regionalisatie van de ggz als wenkend gemeentelijk perspectief

In zijn voordracht gaat de Langen in op de samenwerking tussen het sociale domein en de ggz. Hij betrekt hierbij zijn ervaringen in Rotterdam en bij de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). Ook gaat hij in op de zorg aan mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen. De Langen is sinds twee jaar wethouder. Hij studeerde fysiotherapie en bestuurskunde, maar eigenlijk wilde hij profvoetballer worden.

Wat kunnen we wel en niet bijdragen aan de algemene doelstelling van de GGZ

De congrescommissie formuleerde als algemene doelstelling van de ggz: mensen met psychische aandoeningen meer en betere ondersteuning  bieden bij hun persoonlijke en maatschappelijke herstel en meer in de gelegenheid stellen om een gezond, veilig, sociaal en maatschappelijk leven te leiden. Net als alle andere sprekers kreeg hoogleraar Van Os  het verzoek op deze doelstelling in te gaan door bijvoorbeeld een van de volgende  vragen te beantwoorden. 1. Wat kunnen jij en jouw organisatie wel en niet bijdragen aan de algemene doelstelling (zie hierboven) van de ggz? Welke bijdragen verwacht je van andere stakeholders.  Welke  bijdragen verwacht  je van burgers en cliënten?    Als in de komende jaren de ggz onder druk komt te staan vanwege schaarste, wat moet er dan gebeuren? In deze inleiding gaat Van Os in op de doelstelling van de  ggz en de hierbij horende vragen.  Wie niet kan wachten  op zijn stellingnames: in een interview met de Nieuwsbrief Zorg en Innovatie gaf hij reeds een vooruitblik daarop.

Werken aan een duurzame GGZ

Duurzame GGZ is de naam die GGZ Noord Holland Noord, heeft gegeven aan een veelomvattend programma dat verschillende activiteiten kent. Het programma is erop gericht om de succesvolle initiatieven die de afgelopen jaren bij GGZ NHN zijn gestart, te bestendigen en door te laten groeien. Daarmee verbeteren we continu onze geestelijke gezondheidszorg en zorgen wij voor een efficiënte organisatie. Het programma is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met zorgverzekeraar VGZ. Wij hebben met hen een meerjarenafspraak om dit programma verder uit te werken. De looptijd van het programma is 4 jaar, van 2019 t/m 2023.

De verwachting is dat het geheel van de negen deelprojecten binnen het programma Duurzame GGZ aantoonbaar leidt tot 30% meer herstel middels, volledig geïmplementeerde psychiatrische behandeling in de wijk, inzet van ervaringsdeskundigheid en digitaal vaardige cliënten en medewerkers waarbij 15% van alle contacten digitaal verloopt.

Theepauze

Dilemma’s in de ggz in de derde decade van deze eeuw

De Landelijke Monitor Ambulantisering en Hervorming Langdurige GGZ ,2019 geeft aan dat in de afgelopen zeven jaren de zorg aan mensen aan met ernstige psychiatrische aandoeningen is verschraald. Moet daarom de prioriteit in de periode 2020- 2030 uitgaan naar deze groep? Wie denkt in termen van volksgezondheid zegt ja op deze vraag. Maar zo vanzelfsprekend is dat antwoord niet. Want één euro geïnvesteerd in de behandeling van lichte psychische aandoeningen levert meer maatschappelijke baten op dan één euro bij mensen met een EPA. Bovendien wie investeert in de behandeling van lichte patiënten remt de groei af van het aantal mensen met een EPA. Hoe gaat de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie hiermee om? Deze vraag is het eerste onderwerp dat Elnathan Prinsen behandelt. Daarna gaat hij in op andere actuele punten zoals de ggz na het corona-tijdperk, de visie van Zorgverzekeraars Nederland op de ggz en de Wet Verplichte GGz. Helemaal aan het einde van de sessie attendeert Prinsen de deelnemers op beleidsstukken van de NVVP en andere gremia die gaan over prioritering in de ggz.

Het Zilveren Kruis reduceert ggz-wachtlijsten met eHealth: wat gaat goed en wat kan beter?

Digitaal het nieuwe normaal

Een serie kijken, een overnachting boeken of bankzaken regelen daarvoor gebruikt tegenwoordig bijna iedere Nederlander een digitale service. één op de 5 mensen krijgt ooit in zijn leven te maken met een geestelijke aandoening. Wij zijn dan ook van mening dat we anno 2020 met digitale service niet achter kunnen blijven in de GGZ. Het is hoog tijd dat iedereen die wil werken aan zijn mentale gezondheid hier direct mee aan de slag kan gaan.

De Dimence Groep biedt een digitale behandelservice waarin specialistische en basis GGZ geboden wordt. Digitaal is daarbij niet het doel op zich maar een middel om laagdrempeligheid en doeltreffendheid te waarborgen. De voortgang van de patiënt wordt intensief gevolgd met behulp van simpele meetinstrumenten die per sessie worden ingezet. Patiënten hebben inzicht in de effecten van hun inspanningen en behandelaren gebruiken deze data om de effectiviteit van de behandeling en zichzelf te verhogen. We verwachten effectiviteit en maatschappelijke opbrengsten inzichtelijk te kunnen maken en delen in deze workshop graag onze visie hierop. De uitdaging ligt nu niet meer in het bewijzen van de kracht van ehealth, maar juist wel in het bewijzen van de inzetbaarheid van technologie om de beste behandel service te leveren.

Plenaire afsluiting

Afsluiting waarbij deelnemers hun ervaringen kunnen delen.

Aan het begin van de afsluiting introduceert Esman enkele recente beleidsstukken van De Nederlandse GGZ. Sporen deze met de inbreng van plenaire sprekers en van inleiders van de sessies? En sluiten ze aan op de actualiteit en de tegenwoordige reuring daarover in de massamedia en de vakpers en bij tal van stakeholders van de ggz?